NEWSpiracy Tutor Handbook NL

https://newspiracy.eu The project "NEWSpiracy" is co-funded by the Erasmus+ programme of the European Union. The content of NEWSpiracy is the sole responsibility of the project partners and neither the European Commission nor the Spanish Service for the Internationalisation of Education (SEPIE) is responsible for any use that may be made of the information contained therein. Project Number: 2022-1-ES01-KA220-HED-000089608 ze iets lezen dat hen aanspreekt en op hun gedachten lijkt, ze dit delen zonder de authenticiteit ervan te verifiëren (Alfonso, 2020). Echte voorbeelden In 2017 werd het woord 'nepnieuws' uitgeroepen tot woord van het jaar door Collins Dictionary. Het gebruik ervan steeg met 365% in vergelijking met 2016 dankzij de politieke strategie van de huidige Amerikaanse president Donald Trump (Hunt, 2017). Tijdens zijn campagne publiceerden platforms zoals de eerder genoemde propaganda uit Rusland ten gunste van het discours van Trump om het denken van Amerikanen te beïnvloeden (Kaufman, 2018). Na zijn overwinning bij de Amerikaanse verkiezingen van 2016 was men zich meer bewust van de invloed van nepnieuws op de netwerken en ontstonden er initiatieven om leugens in de communicatie aan het licht te brengen. Fact-checking is bijvoorbeeld een journalistieke praktijk die inspeelt op de behoefte om pershoaxes te contrasteren door publicaties achteraf te controleren en de informatie te verifiëren die wordt gepresenteerd in toespraken van politici of relevante personen (Herrero et al., 2019). Een voorbeeld hiervan is die van de Washington Post, die een ruimte creëerde om de beweringen van president Donald Trump tijdens de eerste 100 dagen van zijn mandaat te verifiëren. Er werd vastgesteld dat er gedurende de eerste 33 dagen 132 valse of misleidende verklaringen waren afgelegd, verwijzend naar onder meer immigratie, buitenlands beleid en werkgelegenheid (Magallón- Rosa, 2018). Volgens verschillende onderzoeken stond de invloed van nepnieuws bij de Amerikaanse verkiezingen niet op zichzelf. Volgens Chulvi (2018) zijn de aanvaarding van de brexit in Groot-Brittannië en de verwerping van het vredesreferendum in Colombia mogelijk ook het slachtoffer van deze beweging die op internet is ontstaan en waar ook politieke partijen in landen als Spanje misbruik van maken, gezien de invloed die ze hebben. Een voorbeeld van dat laatste is de manier waarop COVID-19 omgaat met informatie over de wereldwijde pandemie. Spaanse politieke partijen gebruikten foto's die niet overeenkwamen met de realiteit van het moment als weergave van de situatie die werd ervaren met de pandemie, waardoor de bestaande schade werd vergroot. Onwetenschappelijke en niet-geverifieerde studies over het beheer van de pandemie in Spanje werden ook gebruikt om te beweren dat de aanpak van de situatie door de regering de slechtste ter wereld was. Andere voorbeelden zijn berichten die op internet circuleerden over de oorsprong van de pandemie, supermachten in de wereld de schuld gaven van het gebruik van het virus